Begoonah

معلمان زحمتکش همدان با پیگیری مطالباتشان آخوند روحانی را غافلگیر کردند

صبح امروز معلمان آزاده همدانی به یک‌باره با برافراشتن پلاکاردها و تابلوهای از پیش آماده شده پیگیر مطالبات خود شده و با فریاد معلمین مشکل دارند، تجمع نمایشی آخوند روحانی را برهم زدند. از طرف دیگر سایت حقوق معلم و کارگر، نامه سرگشاده ریاست شورای مرکزی تشکلها ی صنفی فرهنگیان کشور به آخوند روحانی را بشرح زیر آورده است:
ئیس جمهور محترم، جناب آقای دکتر روحانی!
با سلام و احترام،
مقدمتان را به استان همدان گرامی می داریم و امیدواریم این سفر سرمنشا خدمات ارزنده و کارشناسی شده به مردم شایسته ی این استان باشد.
در ابتدا بجاست از اقدام دولت محترم در برچیدن استقبال خیابانی و دوانیدن برخي افراد به دنبال مسؤلان تشکر کنیم.
ولی لازم است به تبلیغات وسيع بر در و دیوار شهر و اتلاف منابع مالی گسترده و نصب بنرهای رنگارنگ توسط ادارات مختلف انتقاد شود.
ما در شأن دولت محترم نمی بينیم که ده ها هزار متر مربع بنر در سطح استان نوشته شود که ماندگاری طولانی در محیط دارد و آسیب های جدی به محیط زیست می زند.
همچنین مردم در این چند روز دریافتند که کانال های ارتباطی شان با جنابعالی به شدت کانالیزه شده و امکان رسیدن پیام آنها به رئیس جمهور فراهم نیست.
و اما، همچنانکه مستحضرید جامعه ی فرهنگیان ایران، خواسته های مشخصي دارند و در چار چوب قوانین کشور، ازجمله قانون مدیریت خدمات کشوری، رفع تبعیض در حقوق و مزایا بین فرهنگیان با سایر کارکنان دولت را خواهانند.
متاسفانه معلمان ایران علاوه بر دست نیافتن به این خواسته ی حداقلی ، در مسیر حرکت صنفی خود با پرونده سازی ، اتهام تراشی و برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان صنفی مواجه شده اند.
دولت شما درحالی قدم در سومین سال مسؤلیت خود می گذارد که فرهنگیان ایران همچنان منتظر تحقق وعده های انتخاباتی جنابعالی در بهار ۱۳۹۲، مبنی بر رفع مشکلات معیشتی معلمان، افزایش سهم آموزش در بودجه دولت، اصلاح جهت گیری های نادرست در آموزش و پرورش، امکان فعالیت تشکل های صنفی و فشار آنها بر دولت برای رفع مصادیق فساد، حذف نگاه امنیتی به فعالیت تشکل های صنفی ومدني و… می باشند.
جامعه معلمان کشور شما را به بازخوانی وعده های انتخاباتی تان فرا می خواند.
اگر بناست که دولت یازدهم، همانند دولت پیشین، تعهدی به وعده های خود نداشته باشد، برای ملت، تغییر دولت ها چه تفاوتی دارد؟
آقای رئیس جمهور !
سیمای کنونی آموزش و پرورش کشور در برخی حوزه ها به این شرح است:
۱_کاهش شديد انگیزه های شغلی به خاطر ادامه روند تبعیض آمیز در حقوق و مزایای فرهنگیان با سایر کارکنان دولت.
این روند ناشی از ادامه نگاه غلط دولت های قبل به آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد مصرفی و هزینه ای است.
۲_ عدم وجود برنامه ای بنیادی و ریشه ای در دولت برای حل مشکلات معیشتی فرهنگیان.
۳_ عدم برقراری یک نوع بیمه‌ی درمانی مؤثر، کارآمد و فراگير، با حق بیمه‌ی معقول و منطقی برای فرهنگیان شاغل بازنشسته.
۴__ بستن بودجه ای نازل برای آموزش و پرورش، جهت سال های ۹۳ و ۹۴ ، که ادامه روند تبعیض آمیز گذشته را به دنبال داشته و تغییری در سطح معیشت فرهنگیان ایجاد ننمود.
علت امر، عدم حمایت رئیس جمهور و تیم اقتصادی دولت از وزیر آموزش و پرورش در تامین بودجه مورد نظر نیاز این وزارت خانه و عدم توانایی وزیر محترم و تیم ایشان در تغییر نگاه مجموعه ی حاکمیت به آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد زیر بنایی بوده است.
این درحالی است که برخی از وزارت خانه های بزرگ افزایش ۷۰ الی ۸۰ درصدی بودجه را تجربه کرده اند .
۵_ تاکید دولت بر اجرای برنامه رتبه بندی، به رفع مشکلاتی که امروزه معلمان به آنها معترضند کمک نخواهد کرد.
معلمان می گویند اگر دولت قرار بر خدمت به فرهنگ و فرهنگیان را دارد ابتدا تبعیض ها را برطرف کند .
سپس رتبه بندی به عنوان یک امتیاز برای شغل معلمی در مقایسه با سایر مشاغل دولتی، محسوب گردد.
معلمان کشور، اجرای رتبه بندی به عنوان برنامه ای برای رفع تبعیض را قبول ندارند .
این برنامه علاوه بر اينکه قابلیت رفع تبعیض را ندارد به بسط تبعیض های درون سازمانی منجر خواهد شد.
6_ وزیر محترم و بسیاری از مدیران کل آموزش و پرورش استان ها ، بر خلاف رویکرد اعلام شده رئیس دولت ،
در عقب نشینی آشکار در برابر زیاده خواهی های جریانات سیاسی و نمایندگان مجلس ،
وارد فاز معامله در عزل و نصب ها شدند و این نهاد فرهنگی و ماهیتا غیرسیاسی، همچنان بر مدار همیشگی سیاست بازی و زد بندهای پشت پرده ی صاحبان قدرت و سیاسیون باقی مانده است. متاسفانه باید اعلام کنیم بسیاری از مدیران کل و روسای آموزش و پروش افرادی ضعیف و تحت فرمان نمایندگان مجلس و نهادهای امنیتی هستند که پیش از اینکه دغدغه ارتقا و اعتلای آموزش و پرورش را داشته باشند درصدد حفظ موقعیت خود هستند. همین نگاه موجب فرمانبرداری آنها از مراکز قدرت و بی توجهی به خواسته های بدنه آموزش و پرورش شده است.
7_ تغییر رویکردهای حراستي و تبدیل فرهنگ امنیتی به امنیت فرهنگی ، که از وعده های مهم رئیس جمهور و وزیر محترم بود در بسیاری از استانها در حد وعده باقی مانده است.
متاسفانه ، امروزه معلمان کشور با رویکرد فرهنگ امنیتی طبقه بندی شده اند ، به گونه‌ای که حتی این رويکرد در حد انتصاب مدیران و معاونان مدارس نیز بسط داده شده است.
از طرف دیگر ، فرهنگیان کشور در حرکت صنفی و قانونمند خود ، همچنان با برخورد و پرونده سازی نهادهای حراستي و امنيتي دولتی و فرا دولتي مواجه اند.
8_ مراجعات مکرر نمایندگان تشکل های صنفی فرهنگیان استان های مختلف به وزارت کشور برای برگزاری مجمع عمومی و انتخابات هیات مدیره ، تا کنون بی نتیجه مانده و همانند دولت قبل ، معلمان با تعلل ، دفع الوقت و کارشکنی روبرو هستند.
9_ فرهنگیان بازنشسته، که بهترین سال‌های عمر گران‌بهای خود را صرف پرورش فرزندان این سرزمین کرده‌اند، مورد تبعیض مضاعف قرار دارند.
با افزایش سن، هزینه‌های زندگی و هزینه‌های درمانی، افزایش، و درآمد کاهش می‌یابد.
متأسفانه پاداش بازنشستگی فرهنگیان نیز در مقایسه با بسیاری از ادارات و سازمان‌های دولتی ناچیز است و آن هم با تأخیر و در چند مرحله پرداخت می‌گردد.
در کشورهای دیگر، زمان بازنشستگي دوره‌ی استراحت، آسودگی، تفریح و جهان‌گردی است، ولی در کشور ما پیش‌کسوتان عرصه‌ی تعلیم و تربیت، برای تأمین حداقل‌های زندگی، ناچار از دنبال کردن شغلی دیگرند که بعضاً در شأن ایشان نیست.
چنین چشم‌اندازی از وضعیت بازنشستگان در کاهش انگیزه‌های فرهنگیان شاغل نقش به‌سزایی دارد.
تأمین حقوق و پاداشی درخور ّ برای بازنشستگان گران‌قدر، خواست مؤکّد جامعه‌ی فرهنگیان ایران است.
و اما جناب آقای روحانی !
هرچند بی برنامگی ، روزمرگی و سیاست بازي مجالس و سیاست مشت آهنین قوه قضائیه در قبال خواسته های جامعه فرهنگیان ، آسیب های جدی به معلمان کشور وارد کرده است ولی در این میان عدم صیانت دولت از حقوق مادی و معنوی پرسنل خود بسی دردناک است.
بی توجهی و عدم ورود دولت به موضوع بازداشت و حبس معلمان عدالت خواه ، فعالان صنفی و اعضای کانون های معلمان توسط قوه قضائیه ، ادامه ی بی دلیل حبس آقای رسول بداقي با وجود اتمام دوره شش ساله ی زندان ، بازداشت موقت آقای اسماعیل عبدی از 6 تير امسال وپرونده سازی و اتهام تراشی برای ایشان، زندانی کردن اقای علی اکبر باغاني و آقای علیرضا هاشمی در فروردین و خرداد 94 نابخشودنی است و در چنین وضعیتی ، هیچ توجیهی نمی تواند معلمان کشور را به ادامه رویکرد حمایتی از دولت محترم متقاعد کند.
طبیعی است نهال خشکیده امید در صورتی در دل جامعه ی گسترده معلمان کشور زنده خواهد شد که همانند حوزه ی سیاست خارجی و حوزه بهداشت و درمان شاهد عزم جزم اراده راسخ و برنامه مدون و مشخص رئیس جمهور محترم و دولت تحت مدیریت ایشان ،در زمینه های زير باشيم:
_ اهتمام تام برای آزادی همه معلمان زندانی و بازگشت به کار آنها ، لغو احکام و عدم تعقیب قضایی فعالان صنفی و رفع نگاه امنیتی و حراستي به تشکل های فرهنگیان و حرکت های صنفی آنها.
_ توجه جدی به منزلت و معیشت فرهنگیان شاغل و بازنشسته که نادیده گرفتن آن آسیب های جبران ناپذیری به سیستم آموزش و پرورش کشور و به تبع آن به همه ی حوزه های مملکت وارد کرده است .
همچنین برقراری یک نوع بیمه درمانی موثر ، کارآمد و فراگیر با حق بیمه معقول و منطقی از جمله خواسته های جامعه فرهنگیان می باشد.
ناگفته نماند که تغییر اين شرایط ناعادلانه از وعده های مهم انتخاباتی رئیس محترم دولت بوده است.معلمان کشور با حساسیت فراوان ، تحقق این مهم را در بودجه ی سال 1395 انتظار دارند.
_ اصلاح نگاه هزینه ای و مصرفی به نهاد تعلیم و تربیت به عنوان زیرساختی ترین نهاد کشور و جلوگیری از کالایی شدن و طبقاتی شدن آموزش و اجرای بی کم و کاست اصل 30 و اهتمام و التزام به افزایش کیفیت آموزش در مدارس دولتی .
_پایبندی دولت به وعده انتخاباتی رئیس جمهور محترم مبنی بر به رسمیت شناختن تشکل های صنفی و حرکت های صنفی فرهنگیان و همکاری در برگزاری مجمع عمومی و انتخابات تشکل ها بدون هیچ گونه فشار و نظارت استصوابی .
_ دور کردن نظام تعلیم و تربیت از دخالت های فراقانونی سیاسیون ، مراکز قدرت و نمایندگان مجلس، که ورود آنها به این بخش ، آموزش و پرورش را از اهداف و وظایف اصلی خود دور نموده و در مسیری ناصواب قرار داده است.
کانون معلمان همدان
( ریاست شورای مرکزی تشکلها ی صنفی فرهنگیان سراسر کشور )
1394/6/3