روزنامه «جوان» ارگان بسیج ضدمردمی رژيم نسبت به جام زهر دیگری هشدار داد
#بگونه: نامه چهار وزير دولت آخوند روحاني در باره ركود و بحران لاعلاج اقتصادي رژيم دو عامل اصلي كه باعث شد رژيم ولايت فقيه از شعار”حق مسلم” دست يابي به بمب اتم دست بكشد و پاي ميز مذاكراه بنشيند و جام زهر اتمي را نوش جان كند را به خوبي بيان مي كند.
ترس از انفجار اجتماعي و تكرار قيام هشتادو هشت و تحريمهايي كه شريان اقتصادي رژيم براي بقاي موجوديتش را قطع و نفسش را بريده بود.
اكنون به رغم توافق اتمي هنوز آبي براي رژيم از اين توافق گرم نشده و واقعیتهای مهمی که در این نامه به آن اعتراف شده است، گویای ترکیدن بادکنک اقتصادی و دعاوی روحانی و یک دوجین آمارهای دروغین در مورد رشد اقتصادی و امثال آن طی دو سال گذشته است.
تاریخ این نامه روز 18شهریور است و تاریخ انتشار آن روز 12مهر است. همزمانی انتشار این نامه با بررسی توافق برجام در مجلس رژيم، این فرضیه را تقویت می‌کند که ارائه این تصویر ازخفگی اقتصادی حاوی پیامی است برای دلواپسان که معطل نکنید و بجنبید که وضع خرابتر از این حرفهاست و نوشیدن کامل زهر اتمی ضروری است...
در اين رابطه روزنامه «جوان» ارگان بسیج ضدمردمی رژيم در سرمقاله 15مهر خود شرایط فعلی را با شرایط پذیرش قطعنامه 598 و سرکشیدن جام زهر توسط خمینی مقایسه کرده و با اشاره به نامه 4وزیر کابینه آخوند روحانی مي نويسد:
«برخلاف ادعای گروهی که نامه 4وزیر را ناشی از اختلافات در تیم اقتصادی دولت می‌دانند، طیب‌نیا در گفتگوی ویژه خبری، تیم اقتصادی دولت را منسجم‌ترین تیم اقتصادی در دولتهای بعد از انقلاب می‌داند و شائبه هر گونه اختلاف در دولت را رد می‌کند.
به راستی اگر دولت از همراهی یک تیم منسجم اقتصادی بهره می‌برد، و قرار است پس از گذر از رکود و آماده شدن برای اجرای برجام حرکتی شتابان به سوی رونق اقتصادی آغاز کند چگونه است به یکباره و یک‌شبه به سمت بحران مورد انذار قرار می‌گیرد. آیا جام زهر دیگری در کار است؟ آیا قرار است این بار مجمع عقلا پس از برجام، ملت را به سمت و سوی اهداف خاصی هدایت نمایند؟ آینده قضاوت خواهد کرد.»
روز 12مهر خبرگزاری حکومتی مهر نوشت: ”وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع (علی طیب نیا، محمدرضا نعمت زاده، علی ربیعی و حسین دهقان) در نامه‌یی مشترک به رئیس‌جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها، هشدار دادند اگر تصمیم ضرب‌الاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود تبدیل به بحران خواهد شد“.
اما واقعیت بحرانهای اقتصادی ایران چیزی نیست که با کابینه آخوند روحانی یا احمدی‌نژاد یا خاتمی یا رفسنجانی و قویترین تیمهای اقتصادی قابل حل باشد. چرا که ایران کشور ثروتمندی است اما تمامی ثروت آن چه منابع خدادادی و چه آنچه حاصل دسترنج مردم است در اساس صرف هزینه‌های بقای نظام می‌شود. هزینه پروژه بمب اتمی بنا به برخی برآوردها تا 700میلیارددلار هزینه برده است. سرپا نگه‌داشتن بشار اسد به گفته سازمان ملل تنها در سه سال اول 36میلیارد دلار هزینه برداشته است، هیچ آمار دقیقی هم از هزینه‌هایی که بیش از این برای جنگ در یمن می‌شود، یا سر پا نگه‌داشتن گروه‌های تروریستی در لبنان و بحرین و افغانستان و دخالتهای مستمر در عراق وجود ندارد و بدون شک سر به صدها میلیارد دلار می‌زند.
واقعیت این است که رژیم ولایت‌فقیه یک آن هم نمی‌تواند از این هزینه‌های ایران ویران کن، دست بردارد. زیرا به قول خودشان به امنیتشان در تهران بند است. در ایران هم اگر فقر 90درصد خانواده‌ها را زیرورو کرده، به قول آخوند روحانی ”بودجه نیروی انتظامی و سپاه صددرصد و بیشتر پرداخت شده“ است.
بنابراین اگر امروز بادکنک دعاوی اقتصادی ”رشد“، ”بسته خروج از رکود“، ”اشتغالزایی“ و امثالهم می‌ترکد، و امید به خروج از بحران در پساتوافق در میان باندهای حکومتی هم واهی تلفی شده است، موضوع جدیدی نیست. زیرا این خانه از پای بست ویران است و تا وقتی نظام ولایت‌فقیه سر کار است جز فقر و محرومیت و بیکاری نصیب مردم ایران چیزی نخواهد بود. چشم دوختن به درون این رژیم، همدستی با فاشیسم مذهبی برای استمرار وضعیت کنونی است غربیها ”روی اسب مرده ” سرمايه گذاري مي كنند و البته حرف نهایی را با این رژیم مردمی می‌زنند که کارد از استخوانشان هم گذشته و به فروش مغز استخوان برای حیات خود رو آورده‌اند.
#ايران #بحران #اقتصاد #هشدار #روزنامه #جوان #ارگان #بسيج#جام زهر
No comments:
Post a Comment